اسراری جالب از زبان بدن که باید بدانید
درک زبان بدن بسیار مهم است، اما توجه به نشانه‌های دیگری مانند زمینه نیز ضروری است و در بسیاری از موارد، شما باید به سیگنال‌ها به عنوان یک گروه توجه کنید تا اینکه فقط روی یک عمل واحد تمرکز کنید.
در ادامه با انواع ایما و اشاره‌ها و همچنین حالت‌های مختلف بدن در انتقال پیام آشنا خواهید شد.
اشاره‌ها
اشاره‌ها می‌توانند برخی از مستقیم‌ترین و بارزترین سیگنال‌های زبان بدن باشند. تکان دادن، اشاره و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقادیر عددی، همه بسیار معمول و قابل درک هستند.
برخی از حرکات ممکن است با فرهنگ تغییر کنند. بنابراین، نشان دادن انگشت شست یا نشانه صلح در کشور دیگر ممکن است معنای کاملاً متفاوتی از معنای آن در ایالات متحده داشته باشد.
مثال‌های زیر فقط چند حرکت رایج و معانی احتمالی آن‌ها است:
مشت گره کرده
مشت گره کرده می‌تواند در بعضی شرایط خشم یا در برخی موارد، همبستگی را نشان دهد.
شست رو به بالا و شست رو به پایین
شست رو به بالا و شست رو به پایین می‌توانند اغلب به ترتیب به عنوان تأیید و عدم تأیید مورد استفاده قرار گیرند.
حرکت OK
حرکت OK، لمس انگشت شست و اشاره در یک دایره، در حالی که سه انگشت دیگر را نشان می‌دهد، می‌تواند به معنای "خوب" یا "OK" استفاده شود و با این حال، در برخی از مناطق اروپا، از همین سیگنال به معنی این که شما هیچ هستید استفاده می‌شود و در برخی از کشور‌های آمریکای جنوبی، این نماد در واقع یک حرکت مبتذل است.
نشان V
این نماد با بلند کردن انگشت اشاره و میانه و جدا کردن آن‌ها برای ایجاد شکل V، به معنای صلح یا پیروزی در برخی کشور‌ها است و در انگلستان و استرالیا، این نماد هنگامی که پشت دست رو به بیرون باشد معنای توهین‌آمیز به خود می‌گیرد.
دست‌ها و پا‌ها
دست‌ها و پا‌ها نیز می‌توانند در انتقال اطلاعات غیرکلامی مفید باشند و دست به سینه شدن می‌تواند نشان‌دهنده حالت دفاعی باشد و پا‌های روی هم افتاده ممکن است نشان‌دهنده عدم علاقه یا ناراحتی از فرد باشد.
علامت‌های ظریف دیگری از جمله باز شدن دست‌ها ممکن است تلاشی برای بزرگتر یا دارای روحیه فرمان دادن به نظر برسند؛ در حالی که نگه داشتن دست‌ها در کنار بدن ممکن است تلاشی برای به حداقل رساندن خود یا خارج شدن از توجه باشد.
هنگام ارزیابی زبان بدن، به برخی از علائم زیر که ممکن است دست‌ها و پا‌ها منتقل کنند، توجه کنید:
دست به سینه بودن ممکن است نشان دهد که فرد احساس دفاعی، محافظت از خود یا حالت دفاع احساسی می‌کند.
ایستادن با دستانی که روی کمر قرار گرفته‌اند، می‌تواند نشانه آمادگی و کنترل فرد و یا احتمالاً نشانه پرخاشگری باشد.
نگه داشتن دست‌ها به صورت گره کرده در پشت ممکن است نشانگر احساس کسالت، اضطراب یا حتی عصبانیت در فرد باشد.
ضربه سریع انگشتان و ناخن‌ها می‌تواند نشانه بی حوصلگی و سرخوردگی فرد باشد.
انداختن یک پا روی پای دیگری می‌تواند نشان دهد که فرد احساس نیاز به حریم خصوصی دارد.
حالت بدن
حالت بدن نیز می‌تواند به عنوان یک قسمت مهم از زبان بدن باشد.
اصطلاح حالت بدن به چگونگی نگه داشتن بدن و همچنین شکل کلی جسمی فرد اشاره دارد.
حالت بدن می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد احساس فرد و همچنین نکاتی در مورد ویژگی‌های شخصیتی، مانند اعتماد به نفس و یا خضوع در فرد را به شما منتقل کند.
به عنوان مثال؛ صاف نشستن ممکن است نشان دهنده تمرکز فرد و توجه به آنچه اتفاق می‌افتد، باشد و از طرف دیگر، نشستن با بدن خمیده رو به جلو می‌تواند دلالت بر بی حوصلگی یا بی اعتنایی فرد داشته باشد.
هنگامی که می‌خواهید زبان بدن را بخوانید، سعی کنید به برخی از علامت‌هایی که وضعیت فرد می‌تواند ارسال کند، توجه کنید.
حالت بدنی باز شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض قرار گرفتن آن است و این نوع حالت، بیانگر دوستی، گشودگی و تمایل به ارتباط است.
حالت بدنی بسته شامل پنهان کردن تنه بدن است که اغلب با قوز کردن و خم شدن رو به جلو و نگه داشتن دست و پا‌ها روی هم همراه است و در حقیقت، این نوع حالت می‌تواند شاخص خصومت، صمیمی نبودن و اضطراب باشد.
فضای شخصی
آیا تا به حال شنیده‌اید که کسی به نیاز خود به فضای شخصی اشاره کند؟ آیا تا به حال وقتی کسی به شما نزدیک می‌شود، احساس ناراحتی کرده‌اید؟
اصطلاح پروگزمیکس، که توسط ادوارد تی هال، انسان شناس ابداع شد، به فاصله بین افراد هنگام تعامل اشاره دارد و همانطور که حرکات بدن و حالات صورت می‌توانند اطلاعات زیادی غیر کلامی را به شما انتقال دهند، فضای جسمی بین افراد نیز می‌توانند چنین باشند.
هال چهار سطح فاصله اجتماعی را توصیف کرد که در موقعیت‌های مختلف رخ می‌دهد.
فاصله نزدیک
این سطح از فاصله جسمی غالباً نشان دهنده رابطه نزدیک‌تر یا راحتی بیشتر بین افراد است و این معمولاً در هنگام تماس صمیمانه مانند در آغوش گرفتن، نجوا و یا لمس اتفاق می‌افتد.
فاصله اجتماعی
این سطح از فاصله جسمی غالباً با افراد آشنا استفاده می‌شود.
با کسی که نسبتاً خوب او را می‌شناسید، مانند همکاری که چندین بار در هفته می‌بینید، ممکن است در فاصله نزدیک‌تر تعامل داشته باشیدو احساس راحتی بیشتری کنید.
در مواردی که شخص مقابل را به خوبی نمی‌شناسید، مانند راننده تحویل مرسوله پستی که فقط یک بار در ماه می‌بینید، فاصله ۱۰ تا ۱۲ فوت راحت‌تر احساس می‌شود.
فاصله عمومی
فاصله جسمی در این سطح اغلب در شرایط سخنرانی عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد و صحبت در مقابل کلاسی از دانش‌آموزان یا ارائه سخنرانی در محل کار، نمونه‌های خوبی از چنین شرایطی هستند.
یادآوری این نکته نیز مهم است که سطح فاصله شخصی که افراد برای احساس راحتی از آن استفاده می‌کنند، می‌تواند از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت باشد.
یکی از مثال‌های ذکر شده، تفاوتی است که می‌توان بین افراد از فرهنگ لاتین و کسانی که از آمریکای شمالی هستند، مشاهده کرد. مردم از کشور‌های لاتین هنگام تعامل در حالی که احساس راحتی بیشتری دارند، در هنگام ایستادن در کنار یکدیگر احساس راحتی می‌کنند این در حالی است که افراد آمریکای شمالی به فاصله شخصی بیشتری نیاز دارند.
درک زبان بدن می‌تواند کمک زیادی به شما کنو تا در برقراری ارتباط با دیگران و تفسیر آنچه دیگران ممکن است منتقل کنند بهتر عمل کنید.
اگرچه ممکن است علامت‌هایی که از یک فرد دیده می‌شود جذب‌کننده باشد، اما مهم است که به این سیگنال‌های غیرکلامی در رابطه با ارتباط کلامی، سایر سیگنال‌های غیرکلامی و موقعیت توجه ویژه‌ای کنید.
شما همچنین می‌توانید در یادگیری بیشتر در مورد چگونگی بهبود ارتباطات غیرکلامی خود متمرکز شوید تا بتوانید به دیگران اجازه دهید احساس شما را بدون اینکه حتی یک کلمه بگویید، بهتر بدانند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
